Düzenleyici planlama geleneğinden gelen mevzuata göre yapılanmış olan planlama sistemimizin, 1980’li yıllardan itibaren artarak esnek ve takdire dayalı uygulamalara teslim olduğu gerçeği ile yüzleşmemizi sağlayan bu kitap, Dünyadaki hibrit planlama sistemlerini de bize hatırlatarak, planlama ilkelerinden vazgeçmeden bir uzlaşma olabileceğini ortaya koyuyor. İmar hakkı transferi, yenilikçi bir uygulama aracı olduğu kadar, uzlaşmacı bir yaklaşımı da somutlaştırıyor. Niron, imar hakkı transferini Türkiye için yenilikçi bir araç olarak sunarken, başarılı Dünya örneklerinin 20. yüzyılın başlarına kadar uzanan geçmişini anlatarak Türkiye’nin mevcut planlama sistemine yönelik eleştirisini de ortaya koymuş oluyor.“

Fatma Ünsal